نورپردازی Lighting :
در ابتدا باید گفت نورپردازی به ترکیببندی کلی نما شکل میدهد. میتواند حس ما از شکل و بافت اشیای نمایش داده شده را تحت تأثیر قرار دهد. برای مثال اگر به گردی صورت از پهلو نور بتابد یک نیم دایره خواهیم دید و اگر از جلو به آن نور بخورد، گرد به نظر خواهد رسید. در تأمین روشنایی (lighting) در طی روز میتوان از نور خورشید استفاده کرد. نور خورشید دارای طیف کاملی بوده و سازگاری مناسبی با سیستم بینایی انسانها از لحاظ فیزیولوژیکی و روانی دارد. اما در کنار بهرهمندی از نور روز میتوان از نور الکتریکی یا ترکیبی از هر دو آنها بهره گرفت.
در این پروژه سعی بر این داریم تا با آشنایی بر ضرورت وجود نور به عنوان یکی از اصلی ترین عناصر در معماری به بررسی نقش نور پردازی بپردازیم.
نورپردازی بهکارگیری هدفمند نور برای رسیدن به جلوههای بصری یا زیبایی شناختی است. نورپردازی شامل استفاده از هر دو نوع منبع نور مصنوعی مانند لامپها و چراغها و همچنین نور طبیعی با بهره گرفتن از نور روز است. نورپردازی طبیعی (استفاده از پنجره، نورگیرهای سقفی یا طاقچههای نوری) گاهی به عنوان منبع اصلی نور در طول روز در ساختمانها مورد استفاده قرار میگیرد. این میتواند به جای استفاده از نور مصنوعی، در مصرف انرژی صرفهجویی کند. روشنایی مناسب میتواند به بهبود عملکردها در فضا کمک کند، ظاهر فضا را بهبود ببخشد یا اثرات روانی مثبتی بر کاربران آن فضا داشته باشد.
|
استفاده همزمان از نور طبیعی و نور مصنوعی |
نورپردازی چیزی فراتر از نورتاباندن به اشیا، فقط برای نمایاندن آنها است. بخشهای روشنتر و تیرهتر درون قاب به ساختهشدن ترکیببندی هر نما کمک میکنند و به این ترتیب نگاه ما را به اشیا و کنشهای خاص معطوف میدارند. یک لکه که نور بیشتری دریافت کرده، میتواند چشم بیننده را به یک نکته مهم جلب کند، در مقابل، سایه جزئیات را پنهان میکند یا تعلیق ایجاد میکند درباره اینکه چه چیزی ممکن است در آنجا، در پشت سایه باشد.
نورپردازی کمک میکند تا بافتها جلوهگر شوند: رگ های ماهیچه، ظرافت پای حشرات، بافت یک تکه آجر، درخشندگی یک قطعه جواهر و…
