درباره پروژه:
این پروژه با کاربری تجاری در 20.000متر مربع با 15 طبقه و 5 طبقه زیرین ساخته شده است.
پلاسکو، ساختمانی 17 طبقه بود که در مرکز شهر تهران قرار داشت. این ساختمان در روز پنجشنبه 30 دی 1395 پس از 54 سال از ساخت بر اثر آتشسوزی فرو ریخت و 560 واحد تجاری در آن نابود شد. ساختمان پلاسکوی اولیه، با 42 متر ارتفاع، در زمان ساخت در سال 1341، بلندترین ساختمان تهران بود و در کنار ساختمان آلومینیوم از نخستین آسمانخراشهای تهران شمرده میشد. این ساختمان نماد تهران نوین و معماری عصر مدرن در پایتخت ایران و به عنوان یک نماد شاخص شهری بهشمار میرفت. قسمت برج در جریان آتش سوزی به طور کامل سوخت و 16 آتش نشان و 6 نفر دیگر در جریان آتش سوزی جان باختند، اما ساختمان پشتی به همان شکلی که بود بازسازی شد. در مهرماه 1397، مسابقه طراحی برای طراحی ساختمان جدید پلاسکو به عنوان اثر ملی ماندگار به صورت آزاد برگزار شد. طرح کانسپت دفتر معماری کوروش رفیعی در مسابقه رتبه دوم را کسب کرد و پس از گذراندن چندین ارزیابی، توسط هیئت داوران و کارفرما برای ساخت انتخاب شد.
درباره نورپردازی:
یکی از ارائه دهندگان طرح نورپردازی نما برای پروژه ساختمان جدید پلاسکو، شرکت نورگستر پارسیان مهام با همکاری شرکت فام نگار مهر و به مدیریت مهندس احسان اسلامی (مدیر طراحی شرکت نورگستر پارسیان مهام) بود. درباره جزییات طراحی نورپردازی این پروژه باید گفت: دو طرح ارائه گردید.
در طرح اول سعی بر آن شد تا با استفاده از نماد گرایی سابقه، تاریخچه و کاربری مجتمع را به نمایش بگذاریم.
با توجه به کاربری پروژه که در اذهان به عنوان یک مرکز ارائه کننده پوشاک شناخته میشود، لباسی با تم نوستالژیک با استفاده از نور بر تن نما کردیم. با در نظر گرفتن سبک ایرانی اسلامی پوسته نما، نقوشی با این مزمون برای این لباس از نور بافته شد. ایجاد 22 قلب سرخ از نور به عنوان یاد بود شهدای حادثه آتش سوزی، از دیگر نمادهایی بود که در این طرح به نمایش گذاشته شد و در پایان بدلیل بالا رفتن جذابیت طرح و ایجاد جاذبه و جذب مشتری، تمامی نورها را به حرکت در آوردیم، گویا این لباس در حال بافته شدن است.
در طرح دوم با توجه به پتانسیل نما، تصمیم بر آن شد تا با تبدیل کردن نما به یک نمایشگر علاوه بر تبدیل آن به بزرگترین تلویزیون شهری، یک المان نورانی زیبا در مرکز داشته باشیم که امکان نمایش تصویر و متون مناسبتی و تبلیغاتی را دارد و البته میبایست در نظر داشت با انتخاب و نوشتن برنامه های مناسب، سبک معماری و فرم آن کامل حفظ شود.
هر دو طرح با استقبال زیاد گروه کارفرما مواجه گردید اما بدلیل عدم تامین منابع مالی از اجرای آن صرف نظر شد.
به امید نمایشی بهتر در پروژه های آینده